Anouar Brahem & Richard Galliano
Khamsa
sur linfini bleu
لذت رمگی کهنتر است از لذت «من» بودن ، و تا زمانی که وجدان آسوده را رمه بدانند، تنها وجدان ناآسوده است که میگوید : «من».
0 Comments:
پیام جدیدتر پیام قدیمی تر صفحهٔ اصلی
skip to main |
skip to sidebar
Dances With Nietzsche
مگر واژهها را همه بهر سنگینان نساختهاند؟ مگر واژهها همه با سبکان دروغ نمیگویند؟ بخوان! دیگر سخن مران.
خلوتی با کلام نیچه، نواهای مهجور و اسبهایی که معلوم نبود برای چه میگریستند.